| 1 | çierto que pasase la dulçura desu hablar en nuestro ro
|
|---|
| 2 | mançe. Ca yo no lo supiera hazer: mas que esta tras
|
|---|
| 3 | laçion vos sirua de tanto. que lo que seneca quiso con
|
|---|
| 4 | su eloqnençia dezir. lo halles en nuestra lengua llana
|
|---|
| 5 | mente con efecto traspuesto. E avnque el tractado e
|
|---|
| 6 | staua continuo sin alguna partiçion. partir lo he en ca
|
|---|
| 7 | pitulos. porque meior & mas çierto podays hallar. lo
|
|---|
| 8 | que notas vos pluguiere. E por quanto en algunos lu
|
|---|
| 9 | gares estaua oscuro por tañer estorias antiguas que no
|
|---|
| 10 | son conosçidas. señalelo enlos margenes. contando bre
|
|---|
| 11 | ue mente: quanto bastaua ala declaraçion dela letra.
|
|---|
| 12 | E asi mesmo donde senti: perdoneme seneca: alguna
|
|---|
| 13 | conclusion que contradixiese alos sanctos doctores. con
|
|---|
| 14 | tradixe la luego. porque no le dexemos conella pasar.
|
|---|
| 15 | E el que lo oyese no fuese engañado. Ca en tanto es de
|
|---|
| 16 | dar fauor alas escripturas delos gentiles. en quanto de
|
|---|
| 17 | la catholica verdad no desuian. E çerca desto por çier
|
|---|
| 18 | to bien dize çiçeron. Que nunca deue onbre ser afectio
|
|---|
| 19 | nado tanto aotro. que avnque muchas cosas buenas
|
|---|
| 20 | dixo. que le açeptelo que dixo mal. Ni tanto deue ab
|
|---|
| 21 | orresçer aquien las malas cosas dixo. que no açeptelo
|
|---|
| 22 | que dixo bien. Porende para açeptar lo bueno & rehu
|
|---|
| 23 | sar lo malo & fortificar la virtud que sepa fuerte mente
|
|---|
| 24 | vençer el rigor dela fortuna quando conbatir nos qui
|
|---|
| 25 | siere: inclinemos la oreia & escuchemos aseneca.
|
|---|